Что есть и пить за новогодним столом, чтобы 1 января не болела голова и как быть, если праздника совсем не хочется
Мы собрали советы, которые помогут правильно провести застолье без вреда для организма.
Пра адпачынак, мора i Аслана — Вiктар Шалкевiч пра турэцкi бераг
У чарговым выпуску блога бард i пiсьменнiк Вiктар Шалкевiч разважае пра адпачынак у Турцыi i незвычайных людзей, якiя там сустракаюцца.
Яны нiчые i з’яўляюцца ніадкуль. Вiктар Шалкевiч пра ратаванне вясковых катоў i птушак
Бард i пiсьменнiк Вiктар Шалкевiч разважае пра вясковых жывёл, якiм патрэбна дапамога чалавека.
З надзеямі на лепшае — анекдот i вынiкi года ад Вiктара Шалкевiча
Нарэшце ён канчаецца! Бесталковы, крыважэрны,абсалютна ненармальны па ўсіх параметрах! А нібы так хораша і дастаткова нейтральна ўсё пачыналася год таму. Традыцыйна, можна сказаць. Надзеямі на лепшае,разнастайнымі аптымістычнымі палітычнымі прагнозамі, салютамі, фейерверкамі і усялякай таннай кітайскай ўсялячынай…
Птушкі, якія зрабіліся дамашнімі. Пра буслоў, варон и галубоў Гродна пiша Віктар Шалкевіч
У чарговым выпуску блога музыкант и пісьменнік Віктар Шалкевіч разважае пра птушак, якія зрабіліся зусім як людзі. Ці вельмі блізка падыйшлі да таго, каб «людзьмі звацца».
Віктар Шалкевіч пра крыніцу ведаў або куды дзець старыя кнігі
Славуты бард, музыкант и пiсьменiк Вiктар Шалкевiч разважае, ці можна ў Гродна здаць у кніжную краму непатрэбныя кнігі, і якія творы пападаюцца на паліцу, узяць каторыя можна за адзін рубель.
Радовались Победе и восстанавливали Гродно — история города в семейных фото
Незадолго до Дня города мы попросили гродненцев поделиться с редакцией старыми фотографиями и рассказать небольшую историю снимка. И вот что из этого вышло.
Ты чытаеш навіны ці байкі Крылова? Як байкапісец прадказваў будучыню — піша Віктар Шалкевіч
Гродзенскі бард і пісьменнік у чарговым запісе блога расказвае пра дзядулю Крылова и ягоную няўміручую творчасць. Аказваецца, байкапісьменнік заглядваў у будучыню і прадказваў сёняшні час.
Вечар сустрэчы з выпускнікамі — гэта святое! Вiктар Шалкевiч пра лютаўскія сустрэчы ў школах
Вечар сустрэчы з выпускнікамі — гэта святое! Прынамсі, на працягу першых чатырох – пяці год, калі вучышся ў інстытуце, тэхнікуме ці ўніверсітэце.
Мая Грузія…
Як ўжо Грузія першы раз возьме цябе за руку, то не адпусціць ніколі, і, мабыць, да самае сьмерці. Так раўнівая дзяўчына не адпускае легкадумнага свайго юнака ані на крок ад сябе…