Бітва за народнае адзінства. Піша Віктар Шалкевіч
У год народнага адзінства хранічна абвастрылася барацьба за гэтае самае народнае адзінства. Прычым змагаюцца за адзінства ўсюды: і на старонках газет і часопісаў, і на экранах тэлевізараў, у радыёэфиры, і на вуліцах і плошчах, і ў дварах. Хто як і дзе можа, той так і там змагаецца.
Ты чытаеш навіны ці байкі Крылова? Як байкапісец прадказваў будучыню — піша Віктар Шалкевіч
Гродзенскі бард і пісьменнік у чарговым запісе блога расказвае пра дзядулю Крылова и ягоную няўміручую творчасць. Аказваецца, байкапісьменнік заглядваў у будучыню і прадказваў сёняшні час.
Віктар Шалкевіч і яго сакавіцкая святочная байка пра тое, як знайсці выйсце з цяжкай сітуацыі
Было гэта ну вельмі даўно. У былой БССР, у шэсцідзесятыя гады мінулага стагоддзя. Адзіным і вялікім горадам, дзе можна было ўсё знайсці, купіць і прывесьці дахаты ў маё Поразава, з’яўляўся Ваўкавыск. Туды ездзілі, па-мойму, нават жыхары раённай Свіслачы, Бераставіцы і, па чутках, гарадзенцы.
Як падарыць сябру, сяброўцы, каханаму, каханай, начальніку, блізкаму чалавеку (непатрэбнае выкрэсліць) правільны падарунак
Прысвячаецца дням Сьвятога Валенціна, Абаронцаў Айчыны, Восьмага Сакавіка і гэтак далей…
Пра аптымізм, мышыны хвост i рублi
Перадапошні тыдзень года, Мінск, пятніца, канец працоўнага дня, на прыпынках поўна чыноўнага і офіснага люду, чакаючага свайго транспарту, каб заехаць дахаты.Усе маўчаць, ніхто ні з кім не размаўляе, кожны сам па сабе, ізаляваны, як атам…
Ратунак ад шэрых дзён
У сярэдзіне такога вось лістапада-месяца цяжка паверыць, што калісьці у нашым горадзе была вясна: скакалі па галінах і сьпявалі птушкі розных памераў і колераў, цьвілі і нават пахлі кветкі, а на вуліцах поўна было даўганогіх дзяўчатак, дастаткова сьмела і рызыкоўна апранутых.
Мая Грузія…
Як ўжо Грузія першы раз возьме цябе за руку, то не адпусціць ніколі, і, мабыць, да самае сьмерці. Так раўнівая дзяўчына не адпускае легкадумнага свайго юнака ані на крок ад сябе…
Пра самых юных і шчырых гледачоў
Калі вясною сыходзіць сьнег і пачынаюць прабівацца да сонца з глебы першыя зялёныя парасткі, то ўсе яны бэз выключэння выглядаюць міла і прыгожа. Няважна, што праз некаторы час адныя з іх ператворацца ў крапіву, другія — ў чартапалох, трэція — ў пырэй ці ў лапух, а чацьвёртыя — ў вераніку дубраўную.
…порахам прапах…Віктар Шалкевіч пра Дзень Перамогі
Наколькі я памятаю, Дзень Перамогі сьвяточным днём быў не заўсёды…
Пра Раймонда Райса, помнік паўстанцам, і чарговае вясновае абвастрэнне
Хіба толькі сьляпы, глухі ды лянівы не сутыкаўся апошнімі тыднямі з матэрыяламі, прысьвечанымі Раймонду Райсу «Бураму», «маршу выклятых жаўнераў» у Гайнаўцы, неадназначнай рэакцыі польскага і нашага грамадства і ўладаў на гэтае здарэнне.