Пра адпачынак, мора i Аслана — Вiктар Шалкевiч пра турэцкi бераг
У чарговым выпуску блога бард i пiсьменнiк Вiктар Шалкевiч разважае пра адпачынак у Турцыi i незвычайных людзей, якiя там сустракаюцца.
Яны нiчые i з’яўляюцца ніадкуль. Вiктар Шалкевiч пра ратаванне вясковых катоў i птушак
Бард i пiсьменнiк Вiктар Шалкевiч разважае пра вясковых жывёл, якiм патрэбна дапамога чалавека.
З надзеямі на лепшае — анекдот i вынiкi года ад Вiктара Шалкевiча
Нарэшце ён канчаецца! Бесталковы, крыважэрны,абсалютна ненармальны па ўсіх параметрах! А нібы так хораша і дастаткова нейтральна ўсё пачыналася год таму. Традыцыйна, можна сказаць. Надзеямі на лепшае,разнастайнымі аптымістычнымі палітычнымі прагнозамі, салютамі, фейерверкамі і усялякай таннай кітайскай ўсялячынай…
Птушкі, якія зрабіліся дамашнімі. Пра буслоў, варон и галубоў Гродна пiша Віктар Шалкевіч
У чарговым выпуску блога музыкант и пісьменнік Віктар Шалкевіч разважае пра птушак, якія зрабіліся зусім як людзі. Ці вельмі блізка падыйшлі да таго, каб «людзьмі звацца».
Віктар Шалкевіч пра крыніцу ведаў або куды дзець старыя кнігі
Славуты бард, музыкант и пiсьменiк Вiктар Шалкевiч разважае, ці можна ў Гродна здаць у кніжную краму непатрэбныя кнігі, і якія творы пападаюцца на паліцу, узяць каторыя можна за адзін рубель.
Бітва за народнае адзінства. Піша Віктар Шалкевіч
У год народнага адзінства хранічна абвастрылася барацьба за гэтае самае народнае адзінства. Прычым змагаюцца за адзінства ўсюды: і на старонках газет і часопісаў, і на экранах тэлевізараў, у радыёэфиры, і на вуліцах і плошчах, і ў дварах. Хто як і дзе можа, той так і там змагаецца.
Ты чытаеш навіны ці байкі Крылова? Як байкапісец прадказваў будучыню — піша Віктар Шалкевіч
Гродзенскі бард і пісьменнік у чарговым запісе блога расказвае пра дзядулю Крылова и ягоную няўміручую творчасць. Аказваецца, байкапісьменнік заглядваў у будучыню і прадказваў сёняшні час.
Віктар Шалкевіч і яго сакавіцкая святочная байка пра тое, як знайсці выйсце з цяжкай сітуацыі
Было гэта ну вельмі даўно. У былой БССР, у шэсцідзесятыя гады мінулага стагоддзя. Адзіным і вялікім горадам, дзе можна было ўсё знайсці, купіць і прывесьці дахаты ў маё Поразава, з’яўляўся Ваўкавыск. Туды ездзілі, па-мойму, нават жыхары раённай Свіслачы, Бераставіцы і, па чутках, гарадзенцы.
Як падарыць сябру, сяброўцы, каханаму, каханай, начальніку, блізкаму чалавеку (непатрэбнае выкрэсліць) правільны падарунак
Прысвячаецца дням Сьвятога Валенціна, Абаронцаў Айчыны, Восьмага Сакавіка і гэтак далей…
Пра аптымізм, мышыны хвост i рублi
Перадапошні тыдзень года, Мінск, пятніца, канец працоўнага дня, на прыпынках поўна чыноўнага і офіснага люду, чакаючага свайго транспарту, каб заехаць дахаты.Усе маўчаць, ніхто ні з кім не размаўляе, кожны сам па сабе, ізаляваны, як атам…