Птушкі, якія зрабіліся дамашнімі. Пра буслоў, варон и галубоў Гродна пiша Віктар Шалкевіч
У чарговым выпуску блога музыкант и пісьменнік Віктар Шалкевіч разважае пра птушак, якія зрабіліся зусім як людзі. Ці вельмі блізка падыйшлі да таго, каб «людзьмі звацца».
Віктар Шалкевіч пра крыніцу ведаў або куды дзець старыя кнігі
Славуты бард, музыкант и пiсьменiк Вiктар Шалкевiч разважае, ці можна ў Гродна здаць у кніжную краму непатрэбныя кнігі, і якія творы пападаюцца на паліцу, узяць каторыя можна за адзін рубель.
Віктар Шалкевіч і яго сакавіцкая святочная байка пра тое, як знайсці выйсце з цяжкай сітуацыі
Было гэта ну вельмі даўно. У былой БССР, у шэсцідзесятыя гады мінулага стагоддзя. Адзіным і вялікім горадам, дзе можна было ўсё знайсці, купіць і прывесьці дахаты ў маё Поразава, з’яўляўся Ваўкавыск. Туды ездзілі, па-мойму, нават жыхары раённай Свіслачы, Бераставіцы і, па чутках, гарадзенцы.
Вечар сустрэчы з выпускнікамі — гэта святое! Вiктар Шалкевiч пра лютаўскія сустрэчы ў школах
Вечар сустрэчы з выпускнікамі — гэта святое! Прынамсі, на працягу першых чатырох – пяці год, калі вучышся ў інстытуце, тэхнікуме ці ўніверсітэце.